Beschrijving "Rubus Idaeus Rosaceae" (Rozenfamilie)

De framboos is een bekende vaste plant die in het wild voorkomt, langs wegen of waterkanten, op open plekken of op puinachtige hellingen. De framboos is inheems op het hele noordelijk halfrond. Hij wordt geteeld in tuinen om zijn rozerode geurige vruchten, staat ook vaak in combinatie met zijn neef de “Braam”. De stengels van de framboos zijn voorzien van kleine doorntjes en dragen grote bladeren die uit gezaagde deelblaadjes bestaan en witachtig aan de onderkant zijn. Na een bloesem-periode van witte bloempjes volgen de samengestelde braamvormige vruchtjes, de smaak van het fluweelachtige rozerode vruchtje is lichtzuur en het sap vuurrood.

De framboos stond vroeger goed bekend in de geneeskunde, hij wordt sinds het eind van de middeleeuwen geteeld, in de tijd van Molière dacht men, naast talloze andere eigenschappen dat de geplette bladeren van de framboos op de bovenbuik voldoende waren om maagkwalen te genezen. De Framboos hoort net als de Braam & de Aardbei tot de rozenfamilie. In de (na)zomer verkrijgbaar in de winkel of bij de boer.

De werkzame stoffen van de framboos zitten in de bladeren : Tannines, Flavonoïden, Polypeptiden en het vruchtje is rijk aan Fruit-suikers (fructose) organische zuren, pectine en vitaminen waaronder vitamine A, B9, C, E . Frambozen beschermen de cellen, is rijk aan antioxidanten, versterken het immuunsysteem, is goed voor hart en bloedvaten, bovendien stabiliseren ze de bloedsuikerspiegel.

Waarschijnlijk heb jij Vroeger als klein kind ook frambozen geplukt, weet je dat nog? Dat je hele handen vuurrood waren van het sap en de frambozen die je toen plukte meteen verdwenen in je mond! We vonden het maar gek dat ons mandje of emmertje maar niet vol raakte… Wat hebben we veel van deze heerlijke framboos-snoepjes gegeten. Nu zullen we dat niet zo snel meer doen door alle veranderingen. Wat een goede tip is en enigzins verstandig; om de frambozen thuis op een schone doek te leggen zodat de wormpjes en kleine insecten eruit kunnen kruipen, maar je kan ze ook voorzichtig wassen in water met n klein scheutje azijn of citroensap.

De bladeren van de Framboos geven een heerlijke “urinedrijvende” kruidenthee. Ze zijn adstringerend en helpen bij Maag/Darm problemen, vooral bij diarree. Ze worden gebruikt in gorgeldranken tegen keelpijn, mondspoelingen en aften in de mond, ook als lotion tegen zweren en geïrriteerde ogen. De bladeren hebben ook een versterkend effect op de baarmoederspier, ze worden voorgeschreven in een thee ter voorbereiding op de bevalling (vanaf de 7e maand) en zouden kunnen zorgen voor krachtiger weeën waardoor de baby sneller geboren wordt. De vrucht van de framboos is zowel verfrissend als laxerend & urinedrijvend. Hij is zeer arm aan Sacharose en wordt daarom ook verdragen door diabeten. Vanwege de aanzienlijke gehalte aan foliumzuur (vitamine B9) is de framboos zeer goed voor zwangere vrouwen. Bovendien is de Framboos net zoals de Braam en de Bes een goede Antioxidant, (dit zijn belangrijke stoffen die het lichaam beschermen tegen schadelijke stoffen) oftewel de vrije radicalen, waardoor het Frambozenvruchtje een goede rol kan spelen bij de preventie tegen Alzheimer.

HOE TE GEBRUIKEN :

Voor Inwendig gebruik : Een Infusie, neem 40 à 50 gr bladeren per liter kokend water, laat gedurende 10 minuten staan. Neem 3 tot 4 kopjes per dag, goed tegen diarree of voor de bevalling vanaf de 7e maand van de zwangerschap.

Voor een siroop : Kook hetzelfde gewicht aan suiker & sap tot de gewenste consistentie. Zeer verfrissend bij ziekten die gepaard gaan met koorts. Is tevens ook urinedrijvend.

Voor Frambozenazijn : Bedek de vruchten in een pot met witte azijn (circa 1 liter azijn op 1,5 kilo vruchten) Laat 10 dagen macereren en zeef ze dan door. Deze azijn kan je zoeten met honing of rietsuiker, of vervang de witte azijn door “Eau de Vie” voor een huisgemaakte frambozenlikeur.

Voor Uitwendig gebruik kunnen alle voorgaande preparaten : Infusie van bladeren; de frambozensiroop; de azijn of likeur, dienen als gorgeldrank bij keelontsteking.

 

Delen